Posted by Raman Karanjkar
Friday, December 3, 2010
0 comments
व्यक्ती : नमस्कार सर, आपल्या संस्थेमार्फत माझा अत्यंत लोकप्रिय कार्यक्रम 'श्रीमंतीची गुरुकिल्ली' अर्थात 'श्रीमंत व्हा' हा आयोजित करावा अशी आपणांस विनंती आहे.
संस्थाचालक : अस्सं! बरं आता मला असं सांगा की, तुमच्या या कार्यक्रमामुळे कुणाला फायदा झाला आहे का? आणि खरोखरीच कुणी श्रीमंत झाले आहे का?
व्यक्ती : (विनम्रपणे) या दोन्ही प्रश्नांचे उत्तर माझ्यारुपाने आपणासमोर उभे आहे सर!
Posted by Raman Karanjkar
Monday, November 22, 2010
1 comment
ग्राहक : या ड्रेसची किंमत किती आहे?
दुकानदार : दीडशे रुपये फक्त ताई.
ग्राहक : पण याच्या रंगाची गॅरंटी आहे का? याचा रंग जाणार का?
Posted by Raman Karanjkar
Saturday, November 20, 2010
0 comments
नविन मंत्रिमंडळाचं खातेवाटप झालं आणि काही मंत्र्यांच्या खाजगी प्रतिक्रिया आम्हाला मिळाल्या त्या अशा :
अजितदादा पवार : "आमच्या सर्व मंत्र्यांना 'उर्जा' देणं हे मी माझं कर्तव्य मानतो. माझ्या म्हणण्याचा 'अर्थ' तुम्हाला कळला असेलच."
Posted by Raman Karanjkar
Wednesday, November 17, 2010
0 comments
मॅडम : तुमच्या पसंतीसाठी जर एकीकडे डोकं ठेवलं आणि दुसरीकडे पैसा तर तुम्ही काय पसंत कराल?
Posted by Raman Karanjkar
Tuesday, November 9, 2010
0 comments
ग्रामीण भागातील ग्राहकांची, विशेषतः महिलांची खरेदीबाबतची मानसिकता कशी असते ते स्पष्ट करणारा हा एक प्रत्यक्ष घडलेला खराखुरा किस्सा. भावात घासघीस करण्यासाठी बोलण्याची त्यांची पद्धत, भाव कमी करून घेण्यासाठी आपण किती चतुरपणे बोलून ती वस्तू स्वस्तात पदरात पाडून घेतो याचा त्यांना असलेला अभिमान, आणि ते सर्व इतरांना दाखविण्याचा अट्टाहास यातून घडलेला हा प्रसंग पहा.
Posted by Raman Karanjkar
Monday, November 8, 2010
0 comments
दुकानदार : तुम्ही कृपया माझ्यासमोर सिगारेट ओढू नका.
Posted by Raman Karanjkar
Friday, October 29, 2010
0 comments
नुकत्याच पार पडलेल्या ग्रामपंचायतींच्या निवडणुकीतील हा घडलेला किस्सा. या निवडणुकीच्या वार्तसंकालानासाठी एका खेड्यात जाण्याचा प्रसंग आला होता. दुपारची वेळ होती. चहा घेण्यासाठी म्हणून गावाबाहेरील रोडवर असलेल्या हॉटेलात बसलो होतो. दिलेल्या ऑर्डरचा चहा येण्याची वाट पहात होतो,
Posted by Raman Karanjkar
Sunday, October 24, 2010
0 comments
घेलाशेठ राजूच्या सलूनमध्ये केस कापून घेण्यासाठी गेले. तेव्हा राजू म्हणाला,"शेठ, केस कापण्याचे तीस रुपये पडतील."
"अरे व्वा! राजू काय सध्या scheme चालू आहे वाटतं? तीस रुपयांत दाढी आणि कटींगसुद्धा?" "नाही शेठ, मी फक्त केस कापण्याचे तीस रुपये म्हणालो." राजू म्हणाला.
Posted by Raman Karanjkar
Friday, October 22, 2010
0 comments
"काय हो शेठ, यावेळी तुमच्या जाहिरातींचा कागद चांगला का नाही वापरला? नेहमी तर दर्जेदार असतो की." शहरातील प्रसिद्ध कापड दुकानात थेट मालकाजवळ जाऊन विसुभाऊ बोलते झाले.
"अरे या या विसुभाऊ, बसा इथे." अरे चहा घेऊन ये पाहू दोन. जाहिरातींच्या कागदाबाबत ही जागरुकता दाखविणारे ग्राहक भेटल्याने शेठ भलतेच खुष झाले.
Posted by Raman Karanjkar
Sunday, October 17, 2010
0 comments
दोन्ही हातात चार-चार शॉपिंग बॅग्ज, पाठीवर सॅक, डोक्यावर छोटे पार्सल आणि दोन्ही बगलेत कोंबलेल्या चिकार वस्तू अशा अवस्थेत
Posted by Raman Karanjkar
Saturday, October 16, 2010
0 comments
आपणांस 'विजया दशमीच्या' हार्दिक शुभेच्छा!
प्रो.अ.ती.शहाणे, नावाप्रमाणेच शहाणपणा करण्याची सवय असलेले. असो, तर ते एकदा मोटरसायकल खरेदीसाठी मल्टीब्रांडेड शोरूम मध्ये गेले. तेथील सेल्समनला त्यांनी बरेच 'पिळले', नव्हे अंतच पहिला म्हणाना त्याचा.
Posted by Raman Karanjkar
Thursday, October 14, 2010
0 comments
केशव दहावी नापास असलेला तरूण. एका कॉम्पुटर इन्स्टीट्यूटमध्ये नोकरीस लागला होता. आपल्याला कॉम्पुटरमधील बरेच समजते असे दाखविण्याची त्याची नेहमीच धडपड असे. त्या दिवशी नेहमीप्रमाणे सकाळी सात वाजता तो इन्स्टीट्यूटची चावी आणायला देशपांडे सरांच्या घरी सकाळी गेला,
Posted by Raman Karanjkar
Friday, October 8, 2010
0 comments
"अहो मालक, कसला हा तुमचा डिंकलाडू? तो फुटला तर नाहीच पण माझा एक दात मात्र पडला, त्याचे काय? संतप्त रामभाऊ तावातावाने काऊंटर जवळ जाऊन हॉटेल मालकाला बोलत होते.
"त्याचे काही नाही, फक्त आमच्या लाडूचेच..."
Posted by Raman Karanjkar
Sunday, October 3, 2010
0 comments
लग्न जमवण्याच्या बैठकीतील संवाद;
मुलाचे मामा : मुलगा एकदम निर्व्यसनी आहे बरं का. सुपारीचे खांड
Posted by Raman Karanjkar
Sunday, September 26, 2010
0 comments
जावई : सासुबाई तुम्ही मला फसवलंत. माझ्या गळ्यात डीफेक्टीव पीस बांधला.
सासुबाई : काय झालं जावईबापू? लाखात एक अशी मुलगी दिलीय
Posted by Raman Karanjkar
Thursday, September 23, 2010
0 comments
शालन : अगं मालन ही बातमी वाचलीस का?
मालन : कोणती गं?
शालन : अगं कोणत्या देशातली ती रसेल बाई, झोपून उठली
Posted by Raman Karanjkar
Wednesday, September 22, 2010
0 comments
काय रे शैलेश कसला विचार करतोयस? शैलेशच्या खांद्यावर हात ठेवत मोहनने विचारलं.
शैलेश : अरे काय सांगू यार. मला बायको भलतीच पाककला निपुण मिळालीय.
मोहन : अरे फार नशीबवान आहेस तू.